Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju

Historia

Idea powołania Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju sięga 1989 roku, kiedy na posiedzeniu Parlamentu Europejskiego Francois Mitterand przedstawił potrzebę powołania i funkcjonowania europejskiej instytucji finansowej, która miałaby promować rozwój sektora prywatnego i popierać rozwój przedsiębiorczości w państwach postkomunistycznych, urzeczywistniających standardy demokratyczne. Jeszcze tego samego roku utworzono bank, podczas obrad Rady Europejskiej w Strasburgu. Właściwe porozumienie w sprawie powstania EBOR podpisano uroczyście w Paryżu 29 maja 1990 roku. Bank zaczął swą działalność rok później.

Obecnie przewodniczącym EBOR jest Jean Lemierre (Francuz). Siedziba banku mieści się w Londynie.

Członkowie

Członkowie EBOR to 51 państw (w tym wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej), Europejski Bank Inwestycyjny i Wspólnoty Europejskie. Każdy z członków jest zarówno kredytodawcą, jak i kredytobiorcą. Zasięg finansowania banku obejmuje około 30 państw, od Europy Środkowej po Azję Centralną (stąd wielu ekonomistów uważa EBOR za odpowiednik Europejskiego Banku Inwestycyjnego dla Wschodniej Europy). EBOR jest największym inwestorem w tym regionie, przez co także zachęca inne podmioty do bezpośrednich inwestycji na tym terenie.
Zadaniem EBOR jest promowanie rozwoju sektora prywatnego w państwach urzeczywistniających zasady demokratycznego państwa prawa, pluralizmu, gospodarki wolnorynkowej, a także wspieranie transformacji gospodarczej oraz nadawanie tempa niezbędnym zmianom strukturalnym. Bank inwestuje głównie w przedsiębiorstwa prywatne, zazwyczaj z innymi partnerami handlowymi. Pomoc finansowa może objąć zarówno nowe inicjatywy, jak i działalność już istniejącą.

EBOR, jako własność 51 państw i dwóch międzyrządowych inwestycji, jest instytucją utrzymującą bliskie stosunki polityczne z władzami państw, rządami oraz innymi przedstawicielami społeczności międzynarodowej, stąd też zobowiązany jest do tzw. polityki publicznej informacji. Standard ten określa sposób ujawniania informacji, ściśle rozgraniczając je na jawne (publicznie dostępne) i poufne, co ma być gwarancją wzajemnego zaufania między bankiem oraz jego biznesowymi partnerami.

Struktura organizacyjna

• Rada nadzorcza – zwykle składająca się z ministrów finansów państw – członków EBOR;
• Rada zarządzająca – ciało operacyjne;
• Prezes – odpowiada za bieżące kierowanie bankiem.

Działalność

Obecnie główne państwa będące przedmiotem pomocy to Albania, Armenia, Białoruś, Bułgaria, Chorwacja, Macedonia, Gruzja, Kazachstan i Kirgistan, a także Polska, Tadżykistan, Turcja, Rosja i Ukraina. Finansowane projekty można pogrupować w sektory. I tak finansowanie obejmuje: agrobiznes, energetykę, instytucje finansowe, małe i średnie przedsiębiorstwa, ochronę środowiska, zasobów naturalnych, turystykę, telekomunikację, informatykę i media oraz transport. Główne cele finansowania to, jak wymieniają władze EBOR, zwalczanie korupcji, inwestycje w obligacje i rynki kapitałowe, wspieranie transformacji, reform prawnych, wspieranie dialogu organizacji pozarządowych czy kwestie bezpieczeństwa jądrowego.

• PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ:
  
• >> Antyalkoholowa bransoletka, czyli nowy sposób na pijanych kierowców
• >> 6 miejsc w Europie, które musisz odwiedzić!
• >> W walce ze współczesnym niewolnictwem
• >> Inny świat czy popkulturowa wioska?

• TAGI:
• bank
• ,
• EBOR
• ,
• europejski bank odbudowy i rozwoju
• ,
• finanse
• ,
• lemierre
• ,
• Londyn
• ,
• mitterand
• ,
• przedsiębiorczość
 
• KRAJE:
• Cała Europa