Świętowanie po włosku!
| 23.04.2009 | Autor: Maria Kołodziejska | [ 0 komentarzy ] |
Maska z karnawału w Wenencji
Źródło: stock.xchng
- Wybierasz się do Włoch?
- Zarezerwuj hotel we Włoszech
- Wynajmij samochód we Włoszech
- Podobne tematy:
- Przedświąteczne atrakcje w Portugalii
- Świąteczna Portugalia
- Jarmark bożonarodzeniowy w Zagrzebiu uznany za najlepszy w Europie!
- Włochy - inne artykuły:
- Na Węgrzech imigrantów nie będzie. Budują mur
- Całkowite uniewinnienie Berlusconiego – brak dowodów w aferze „bunga, bunga”
- 5 zacisznych miejsc w Europie
Włosi jak każdy naród mają swoje święta, te ważniejsze i te mniej ważne, te wspólne z innymi krajami oraz swoje indywidualne, a przynajmniej obchodzone inaczej, niż w innych państwach.
Są one często czynnikiem dezorganizującym zwiedzanie. I choć w święta religijne oraz lokalne święta patronalne sklepów i firm usługowych zwykle się nie zamyka, mogą się wówczas pojawić trudności ze znalezieniem noclegu. W oficjalne święta państwowe zamyka się wszystko oprócz barów i restauracji. Jeżeli na dodatek wypada ono w we wtorek lub czwartek, to najczęściej poniedziałek lub piątek będzie także wolny, co Włosi nazywają dosłownie „robieniem mostu” („fare il ponte”, czyli długiego weekendu). Warto na pewno znać owe święta, szczególnie przed wyjazdem do Włoch, żeby potem nie mieć związanych z tym żadnych problemów (typu brak ciepłego łóżka czy kawałka chleba). A z Włochami już tak jest, że czasem ciężko ich przekonać do pracy, zwłaszcza, kiedy mogą sobie pozwolić na odpoczynek. Zresztą co tu dużo mówić, skoro u nas jest podobnie.
To święto zapewne nikogo nie zaskakuje, gdyż chyba jako jedyne jest obchodzone na caluteńkim świecie! Włosi dokładnie tak jak inni odsypiają wtedy szaleństwa sylwestrowej nocy i nawet nie ma co marzyć o otwartym sklepie, żeby kupić coś na kaca!
Obchodzone jest ono 6 stycznia i jest o wiele bardziej celebrowane, niż u nas. Jest to dzień wolny od pracy dla dorosłych, a dla młodzieży,( o zgrozo!), ostatni dzień przerwy świątecznej (zamiast ferii zimowych dzieci mają wolne od szkoły od wigilii, aż do 6 stycznia. Tego dnia (chyba na pocieszenie, że już trzeba wracać do nauki) dzieci wieszają skarpetki na kominku, aby Befana (czyli analogiczna do naszego Świętego Mikołaja sędziwa pani) przyniosła im prezenty… Oczywiście dostają je tylko grzeczne pociechy.
We Włoszech to katolickie święto upamiętniające zmartwychwstanie Chrystusa ma trochę inny charakter, niż w Polsce. Przede wszystkim jest mniej rodzinne, gdyż stare włoskie przysłowie mówi „Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi”, co oznacza w wolnym tłumaczeniu „Boże Narodzenie spędza się z rodziną, a Wielkanoc z kim się chce”. Ciekawostką jest to, że tego dnia dzieci otrzymują specjalne wielkanocne jajo, które kryje w sobie prezent - niespodziankę. Dodatkowo w wielu miastach i wioskach wyjątkowo uroczyście obchodzi się Wielki Piątek, kiedy obnoszone są po ulicach figury ukrzyżowanego Chrystusa, a towarzyszą im zakapturzone postacie w habitach, śpiewające pieśni pokutne.
Jest ono analogiczne do naszego 11 listopada, gdyż Włosi świętują wtedy rocznicę odzyskania wolności (l’anniversario della Liberazione) po okupacji niemieckiej w trakcie II Wojny Światowej). Tego dnia, w generalnie dość pokojowo nastawionym państwie, jakim są Włochy, odbywają się liczne parady militarne.
Przyznam szczerze, że do tej pory uważałam to święto za typowo komunistyczne, a tu okazuje się, że nie było ono wymysłem jedynie naszych barci ze wschodu… Co prawda z jego powodu nie są organizowane żadne pochody jak u nas kiedyś, ale jest to dzień wolny, aby… nabrać znów sił do pracy.
W czasie letnich wakacji obchodzone jest (zresztą tak samo jak w Polsce) święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W tym czasie większość Włochów wyjeżdża nad morze. Z tego powodu wiele miejscowości po prostu pustoszeje. Sklepy, restauracje i bary są zamknięte przez cały ten okres, a autobusy i pociągi kursują o wiele rzadziej.
Każdy wie o co chodzi, więc rozpisywać się nie będę na ten temat…
Święto zdecydowanie nie zauważane u nas w Polsce, należy do jednego z najważniejszych we Włoszech, gdyż według nich to wtedy pierwszy raz, aż tak łączy się niebo z ziemią…
Jak wszędzie, jest ono najbardziej wyczekiwane przez dzieci, gdyż w tym czasie Babbo Natale (czyli włoska wersja św. Mikołaja) przynosi im niezliczone prezenty, w czasie gdy dorośli idą na Pasterkę lub ubierają choinkę. Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat spędzania świąt Bożego Narodzenia we Włoszech, przeczytaj mój artykuł pt. „Czy Babbo Natale może zająć etat Świętemu Mikołajowi?”
Uroczystościom lokalnym we Włoszech nigdy nie ma końca. Dni świętych patronów są zwykle pretekstem do szalonej zabawy (jak to zwykle bywa w takich przypadkach, zatraca się często samą ideę owej uroczystości). Wszystkie miasta, miasteczka i wioski mają swojego miejscowego świętego, jego relikwie i podobizny obnosi się w czasie niekiedy spektakularnych procesji po ulicach. Większość z tych uroczystości ma pogańskie korzenie: odbywały się dla uświetnienia ważnych dat w kalendarzu astronomicznym i zostały potem przejęte przez kościół.
Ostatnimi laty nastąpiło jego odrodzenie. Tradycyjna żywiołowa zabawa w tygodniu poprzedzającym środę popielcową ewoluowała w bardziej spokojną uroczystość z paradą przebierańców w fantazyjnych kostiumach i ręcznie wykonanych maskach. Mimo to, jest on zdecydowanie bardziej huczny od tego obchodzonego w Polsce, choć oczywiście do brazylijskiego w Rio de Janeiro jeszcze wiele mu brakuje. Podobnie jak u nas, lub w innych europejskich państwach, najlepsza zabawa jest w ostatnią sobotę karnawału, kiedy to wszyscy, przebierają się, tańczą… Najprościej mówiąc szaleją i świetnie się bawią. Najbardziej znany i głośny karnawał obchodzi się w Wenecji. W czasie jego trwania uczestnicy zakładają renesansowe kostiumy i maski. Ta zorganizowana impreza obejmuje swoim zasięgiem całe centrum miasta. Z festiwalem konkurują spontaniczne zapusty odbywające się w Viareggio w Toskanii i w Acireale na Sycylii. Mniejsze miasta także organizują uroczyste parady.
Więcej informacji na temat Świąt można znaleźć w artykule Boże Narodzenie we Włoszech.
ŚWIĘTA PAŃSTWOWE:
Nowy Rok 1 stycznia
To święto zapewne nikogo nie zaskakuje, gdyż chyba jako jedyne jest obchodzone na caluteńkim świecie! Włosi dokładnie tak jak inni odsypiają wtedy szaleństwa sylwestrowej nocy i nawet nie ma co marzyć o otwartym sklepie, żeby kupić coś na kaca!
Epifania, czyli Przemienienie Pańskie (Trzech Króli) 6 stycznia
Obchodzone jest ono 6 stycznia i jest o wiele bardziej celebrowane, niż u nas. Jest to dzień wolny od pracy dla dorosłych, a dla młodzieży,( o zgrozo!), ostatni dzień przerwy świątecznej (zamiast ferii zimowych dzieci mają wolne od szkoły od wigilii, aż do 6 stycznia. Tego dnia (chyba na pocieszenie, że już trzeba wracać do nauki) dzieci wieszają skarpetki na kominku, aby Befana (czyli analogiczna do naszego Świętego Mikołaja sędziwa pani) przyniosła im prezenty… Oczywiście dostają je tylko grzeczne pociechy.
Pasqua, czyli Wielkanoc
We Włoszech to katolickie święto upamiętniające zmartwychwstanie Chrystusa ma trochę inny charakter, niż w Polsce. Przede wszystkim jest mniej rodzinne, gdyż stare włoskie przysłowie mówi „Natale con i tuoi, Pasqua con chi vuoi”, co oznacza w wolnym tłumaczeniu „Boże Narodzenie spędza się z rodziną, a Wielkanoc z kim się chce”. Ciekawostką jest to, że tego dnia dzieci otrzymują specjalne wielkanocne jajo, które kryje w sobie prezent - niespodziankę. Dodatkowo w wielu miastach i wioskach wyjątkowo uroczyście obchodzi się Wielki Piątek, kiedy obnoszone są po ulicach figury ukrzyżowanego Chrystusa, a towarzyszą im zakapturzone postacie w habitach, śpiewające pieśni pokutne.
Święto wyzwolenia 25 kwietnia
Jest ono analogiczne do naszego 11 listopada, gdyż Włosi świętują wtedy rocznicę odzyskania wolności (l’anniversario della Liberazione) po okupacji niemieckiej w trakcie II Wojny Światowej). Tego dnia, w generalnie dość pokojowo nastawionym państwie, jakim są Włochy, odbywają się liczne parady militarne.
Święto pracy 1 maja
Przyznam szczerze, że do tej pory uważałam to święto za typowo komunistyczne, a tu okazuje się, że nie było ono wymysłem jedynie naszych barci ze wschodu… Co prawda z jego powodu nie są organizowane żadne pochody jak u nas kiedyś, ale jest to dzień wolny, aby… nabrać znów sił do pracy.
Ferragosto, czyli Wniebowzięcie NMP 15 sierpnia
W czasie letnich wakacji obchodzone jest (zresztą tak samo jak w Polsce) święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W tym czasie większość Włochów wyjeżdża nad morze. Z tego powodu wiele miejscowości po prostu pustoszeje. Sklepy, restauracje i bary są zamknięte przez cały ten okres, a autobusy i pociągi kursują o wiele rzadziej.
Ogni Santi, czyli Wszystkich Świętych 1 listopada
Każdy wie o co chodzi, więc rozpisywać się nie będę na ten temat…
Niepokalane Poczęcie NMP 8 grudnia
Święto zdecydowanie nie zauważane u nas w Polsce, należy do jednego z najważniejszych we Włoszech, gdyż według nich to wtedy pierwszy raz, aż tak łączy się niebo z ziemią…
Natale, czyli Boże Narodzenie 25, 26 grudnia
Jak wszędzie, jest ono najbardziej wyczekiwane przez dzieci, gdyż w tym czasie Babbo Natale (czyli włoska wersja św. Mikołaja) przynosi im niezliczone prezenty, w czasie gdy dorośli idą na Pasterkę lub ubierają choinkę. Jeśli chcesz wiedzieć więcej na temat spędzania świąt Bożego Narodzenia we Włoszech, przeczytaj mój artykuł pt. „Czy Babbo Natale może zająć etat Świętemu Mikołajowi?”
I TE POZAPAŃSTWOWE…
Uroczystościom lokalnym we Włoszech nigdy nie ma końca. Dni świętych patronów są zwykle pretekstem do szalonej zabawy (jak to zwykle bywa w takich przypadkach, zatraca się często samą ideę owej uroczystości). Wszystkie miasta, miasteczka i wioski mają swojego miejscowego świętego, jego relikwie i podobizny obnosi się w czasie niekiedy spektakularnych procesji po ulicach. Większość z tych uroczystości ma pogańskie korzenie: odbywały się dla uświetnienia ważnych dat w kalendarzu astronomicznym i zostały potem przejęte przez kościół.
Wiwat karnawał!
Ostatnimi laty nastąpiło jego odrodzenie. Tradycyjna żywiołowa zabawa w tygodniu poprzedzającym środę popielcową ewoluowała w bardziej spokojną uroczystość z paradą przebierańców w fantazyjnych kostiumach i ręcznie wykonanych maskach. Mimo to, jest on zdecydowanie bardziej huczny od tego obchodzonego w Polsce, choć oczywiście do brazylijskiego w Rio de Janeiro jeszcze wiele mu brakuje. Podobnie jak u nas, lub w innych europejskich państwach, najlepsza zabawa jest w ostatnią sobotę karnawału, kiedy to wszyscy, przebierają się, tańczą… Najprościej mówiąc szaleją i świetnie się bawią. Najbardziej znany i głośny karnawał obchodzi się w Wenecji. W czasie jego trwania uczestnicy zakładają renesansowe kostiumy i maski. Ta zorganizowana impreza obejmuje swoim zasięgiem całe centrum miasta. Z festiwalem konkurują spontaniczne zapusty odbywające się w Viareggio w Toskanii i w Acireale na Sycylii. Mniejsze miasta także organizują uroczyste parady.
Więcej informacji na temat Świąt można znaleźć w artykule Boże Narodzenie we Włoszech.
