Opcje dla Wielkiej Brytanii – być czy nie być w UE? Cz.2
| 23.04.2015 | Autor: Lena Cudna | [ 1 komentarz ] |
Jeżeli WIelka Brytania zdecydowałaby się na natychmiastowe i proste wyjście z UE skutkowałoby to chaosem gospodarczym.
Źródło: http://www.everystockphoto.com/ carlsilver
Jako członek Światowej Organizacji Handlu (WTO) Zjednoczone Królestwo mogłoby ustanawiać swoje stosunki handlowe z resztą świata na podstawie zasady tzw. klauzuli największego uprzywilejowania.
Źródło: http://www.everystockphoto.com/ Daquella manera
- Wybierasz się do Wielkiej Brytanii?
- Zarezerwuj hotel w Wielkiej Brytanii
- Wynajmij samochód w Wielkiej Brytanii
- Chcesz pozyskać fundusze unijne?
- Złóż zapytanie ofertowe! >>
- Podobne tematy:
- Funt słabnie, londyńskie akcje drożeją, a co dalej?
- DAX: Brexit raczej zdołuje, niż wspomoże niemiecki indeks
- Wspólne oświadczenie przedstawicieli UE w sprawie Brexitu
- Unia Europejska - inne artykuły:
- Wydatki na reklamę w Polsce i w innych krajach europejskich
- Komisja zaleca przedłużenie tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych
- Czwarta edycja Konkursu Lingwistycznego „Tłumacze na start”
W 2017 r. rząd Wielkiej Brytanii rozpisze referendum w sprawie członkostwa w Unii Europejskiej, jeżeli Partia Konserwatywna wygra brytyjskie wybory parlamentarne w 2015 roku - zapowiedział David Cameron.
W poprzedniej części artykułu zostały zaprezentowane następujące scenariusze dla Wielkiej Brytanii: reforma UE, zmiana warunków członkostwa w UE oraz odebranie władzy Brukseli.
Wyjście z UE może przybierać różne formy – począwszy od odwołania przez brytyjski parlament aktu akcesji Wielkiej Brytanii do UE, a skończywszy na wprowadzeniu jednostronnego handlu z całym światem.
Mogłoby się ono odbyć poprzez odwołanie przez brytyjski parlament aktu akcesji Wielkiej Brytanii do UE oraz wszystkich regulacji prawnych, które były do tego potrzebne. W takim scenariuszu gospodarka tego kraju znalazłaby się w stanie prawnej próżni, a to skutkowałoby niewyobrażalnym chaosem gospodarczym. Jest to rozwiązanie bardzo mało prawdopodobne.
W Europejskim Obszarze Gospodarczym uczestniczy 28 państw Unii Europejskiej i 3 państwa należące do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu. Jest to strefa wolnego handlu i wspólny rynek. Wielka Brytania wychodząc z UE, mogłaby zachować członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Konieczne byłoby przyjęcie dotychczasowych regulacji prawnych obowiązujących w Europejskim Stowarzyszeniu Wolnego Handlu, dołączając tym samym do Norwegii, Islandii i Lichtensteinu, które to państwa do UE nie należą. W zamian za to kraj ten otrzymałaby dostęp do wspólnego rynku. Jednak obecny premier Wielkiej Brytanii David Cameron wyklucza tę opcję, gdyż wiązałaby się ona z wdrażaniem aktów prawnych w obrębie wspólnego rynku nie mając na nie jednocześnie wpływu.
Wielka Brytania opuszczając UE, musiałaby jednostronnie przyjąć wspólną taryfę celną UE, obejmującą stawki opłat celnych i przepisy unijne w sprawie handlu zagranicznego. Londyn nie miałaby żadnego wpływu na kształt wspólnej taryfy, a jednocześnie musiałby jej przestrzegać. Dlatego wersja ta jest możliwa, ale mniej prawdopodobna niż poprzednia.
Szwajcaria wypracowała szereg bilateralnych porozumień z Unią Europejską, które w dużej mierze pokrywają się z ustaleniami z EOG, ale są jego nieco łagodniejszą wersją. Jednak UE sprzeciwia się takiemu podejściu i mało prawdopodobne jest, aby zgodziła się współpracować z Wielką Brytanią w taki sposób.
Stosując ten scenariusz, Wielka Brytania wykorzystałaby zasadę tzw. klauzuli największego uprzywilejowania. Polega ona na tym, że państwo, które przyzna innemu państwu klauzulę największego uprzywilejowania, przyznaje tym samym uprawnienia i udogodnienia nie mniejsze niż jakiemukolwiek innemu państwu, z którym handluje. Jako członek Światowej Organizacji Handlu (WTO), Zjednoczone Królestwo mogłoby ustanawiać swoje stosunki handlowe z resztą świata na podstawie tej zasady.
Opcja ta polega na jednostronnym wprowadzeniu wolnego handlu z całym światem. Mimo wszystko Wielka Brytania musiałaby stosować się do wcześniej już ustalonych zasad, albowiem na świecie funkcjonuje wiele różnych ustaleń handlowych.
„Brexit” – wyjście z UE
Wyjście z UE może przybierać różne formy – począwszy od odwołania przez brytyjski parlament aktu akcesji Wielkiej Brytanii do UE, a skończywszy na wprowadzeniu jednostronnego handlu z całym światem.
„Natychmiastowe i proste” wyjście z UE
Mogłoby się ono odbyć poprzez odwołanie przez brytyjski parlament aktu akcesji Wielkiej Brytanii do UE oraz wszystkich regulacji prawnych, które były do tego potrzebne. W takim scenariuszu gospodarka tego kraju znalazłaby się w stanie prawnej próżni, a to skutkowałoby niewyobrażalnym chaosem gospodarczym. Jest to rozwiązanie bardzo mało prawdopodobne.
Członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym
W Europejskim Obszarze Gospodarczym uczestniczy 28 państw Unii Europejskiej i 3 państwa należące do Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu. Jest to strefa wolnego handlu i wspólny rynek. Wielka Brytania wychodząc z UE, mogłaby zachować członkostwo w Europejskim Obszarze Gospodarczym. Konieczne byłoby przyjęcie dotychczasowych regulacji prawnych obowiązujących w Europejskim Stowarzyszeniu Wolnego Handlu, dołączając tym samym do Norwegii, Islandii i Lichtensteinu, które to państwa do UE nie należą. W zamian za to kraj ten otrzymałaby dostęp do wspólnego rynku. Jednak obecny premier Wielkiej Brytanii David Cameron wyklucza tę opcję, gdyż wiązałaby się ona z wdrażaniem aktów prawnych w obrębie wspólnego rynku nie mając na nie jednocześnie wpływu.
Unia celna
Wielka Brytania opuszczając UE, musiałaby jednostronnie przyjąć wspólną taryfę celną UE, obejmującą stawki opłat celnych i przepisy unijne w sprawie handlu zagranicznego. Londyn nie miałaby żadnego wpływu na kształt wspólnej taryfy, a jednocześnie musiałby jej przestrzegać. Dlatego wersja ta jest możliwa, ale mniej prawdopodobna niż poprzednia.
Opcja „szwajcarska”
Szwajcaria wypracowała szereg bilateralnych porozumień z Unią Europejską, które w dużej mierze pokrywają się z ustaleniami z EOG, ale są jego nieco łagodniejszą wersją. Jednak UE sprzeciwia się takiemu podejściu i mało prawdopodobne jest, aby zgodziła się współpracować z Wielką Brytanią w taki sposób.
Opcja WTO
Stosując ten scenariusz, Wielka Brytania wykorzystałaby zasadę tzw. klauzuli największego uprzywilejowania. Polega ona na tym, że państwo, które przyzna innemu państwu klauzulę największego uprzywilejowania, przyznaje tym samym uprawnienia i udogodnienia nie mniejsze niż jakiemukolwiek innemu państwu, z którym handluje. Jako członek Światowej Organizacji Handlu (WTO), Zjednoczone Królestwo mogłoby ustanawiać swoje stosunki handlowe z resztą świata na podstawie tej zasady.
Opcja „singapurska”
Opcja ta polega na jednostronnym wprowadzeniu wolnego handlu z całym światem. Mimo wszystko Wielka Brytania musiałaby stosować się do wcześniej już ustalonych zasad, albowiem na świecie funkcjonuje wiele różnych ustaleń handlowych.
Edmund Gończ | Kocham Europę.
2015-05-21, 11:57
Nie ma co się dziwić . Napływ kolorowych ras do Angli jest kolosalny. Teraz jeszcze do tego doszli Polacy. Tam jest wnet polowa nie Anglików.