Laureaci Nagrody im. Sergio Vieira de Mello 2010
| 24.09.2010 | Autor: Marta Siekierska | [ 0 komentarzy ] |
Statuetki nagrody de Mello
Źródło: http://www.villa.org.pl/
Konferencja i rozdanie nagród odbędzie się 7 i 8 października 2010.
Źródło: http://www.villa.org.pl/
- Wybierasz się do Polski?
- Zarezerwuj hotel w Polsce
- Wynajmij samochód w Polsce
- Podobne tematy:
- Chorwacja na wyciągnięcie ręki!
- Startuje 13. Letnia Szkoła Wyszehradzka
- Pierwsza Konferencja Nauczycieli Polonijnych we Włoszech w Neapolu
- Polska - inne artykuły:
- Zintegrowany System Kwalifikacji – ZSK
- Chcesz pracować w reklamie? Aplikuj do programu Dentsu Innovation Camp
- Tłumaczenia w biznesie – zlecić agencji czy zatrudnić tłumacza?
10 września 2010 roku w Willi Decjusza w Krakowie odbyło się posiedzenie Kapituły tegorocznej Nagrody im. Sergio Vieira de Mello, Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w latach 2002 – 2003.
Nagroda przyznawana jest corocznie osobom i organizacjom pozarządowym za działania na rzecz pokojowego współistnienia i współdziałania społeczeństw, religii i kultur.
W skład Kapituły wchodzą:
Po głosowaniu, Kapituła ustaliła laureatów nagród.
Nagy El-Khoury - maronita, dyrektor Stowarzyszenia Absolwentów Collegu Notre Dame de Jamhour.
Mohammad al-Nokkari - szejk.
Obaj Laureaci mają duże zasługi na polu zbliżenia i pojednania przedstawicieli różnych odłamów religijnych w Libanie (łącznie 17 grup konfesyjnych – 13 chrześcijańskich i 4 muzułmańskie). Dzięki ich staraniom od 2007 roku w Dzień Zwiastowania NMP (25 marca) odbywają się w Libanie specjalne spotkania chrześcijańsko-muzułmańskie, które stanowią inspirację dla dialogu międzyreligijnego w całym regionie. Honorowymi gośćmi tych spotkań byli dotychczas przedstawiciele sunnitów, szyitów i kościołów wschodnich. Dzień Zwiastowania NMP, wydarzenie opisane zarówno w Biblii, jak i w Koranie, uznany został w 2010 roku za oficjalne chrześcijańsko-muzułmańskie święto w Libanie.
Gościem honorowym uroczystości w dniu 25 marca 2010 roku był Lech Wałęsa, były Prezydent RP. Nagy El-Khoury oraz Mohammad al-Nokkari włożyli duży wysiłek organizacyjny i merytoryczny w przygotowanie tej wizyty oraz promocję polskich doświadczeń jako przykładu pokojowych przemian i wartości duchowych w polityce. Podkreślali, że Polska, dzięki pontyfikatowi Jana Pawła II oraz Solidarności zapewniła sobie stałe miejsce w historii walki o godność i wolność człowieka. Podkreślano, że Prezydent Lech Wałęsa odegrał czołową rolę w tych przemianach, dając jednocześnie dowody swojej postawy chrześcijańskiej i zawierzenia Maryi, która darzona jest wielką czcią także przez muzułmanów.
Sukces tegorocznej uroczystości oraz inicjatywy pojednania chrześcijańsko-muzułmańskiego jest niewątpliwą zasługą obu Laureatów, którzy niejednokrotnie musieli stawiać czoła głosom krytyki i sprzeciwu ze strony różnych środowisk religijnych w Libanie. Ich determinacja oraz wizja dialogu zogniskowanego wokół postaci Maryi doprowadziła ostatecznie do poparcia inicjatywy przez najważniejsze władze w państwie, na czele z prezydentem i premierem, który osobiście poinformował Papieża Benedykta XVI o ustanowieniu święta dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego w Libanie. Nagy El-Khoury oraz Mohammad al-Nokkari zabiegają obecnie o rozszerzenie spotkań 25 marca, połączonych ze wspólna modlitwą chrześcijan i muzułmanów, o inne kraje. Zgłosili również ideę zbudowania w Bejrucie chrześcijańsko-Muzułmańskiego Centrum Maryjnego, które stanie się forum wymiany poglądów nt. Kultury maryjnej w świecie muzułmańskim i chrześcijańskim oraz miejscem spotkań i współpracy organizacji pozarządowych, opowiadających się za pokojowym współistnieniem społeczeństw i dialogiem cywilizacji.
Laureatem jest Stowarzyszenie Memoriał, niezależne międzynarodowe stowarzyszenie dążącym do zachowania pamięci o ofiarach represji stalinowskich, a także późniejszych represji politycznych i naruszania praw człowieka w krajach dawnego ZSRR. Oficjalną działalność Stowarzyszenie rozpoczęło w 1989 r., a inicjatorami powołania Memoriału byli m.in. Andriej Sacharow, Jewgienij Jewtuszenko i Andriej Wozniesienski. Obecnie Memoriał prowadzi działalność dokumentacyjną, archiwizacyjną, badawczo-historyczną, prawną i edukacyjną dotyczącą politycznych uwięzień i zesłań oraz naruszania praw człowieka.
Istotną częścią działalności Memoriału są studia nad polskimi ofiarami represji, w tym ofiarami zbrodni katyńskiej. W tym zakresie działa Komisja Polska Stowarzyszenia Memoriał, której koordynatorem jest Aleksander Gurjanow. Ponadto Memoriał ściśle współpracuje z Ośrodkiem KARTA tworząc od 1992 r. Indeks Represjonowanych, który zawiera kompleksową imienną dokumentację losów obywateli polskich prześladowanych przez władzę sowiecką w latach 1939-1956. Zweryfikowane dane są publikowane w kolejnych tomach zawierających informacje o ofiarach różnych kategorii represji.
Bardzo ważnym obszarem działalności Stowarzyszenia jest monitoring praw człowieka w krajach byłego ZSRR. Przy wsparciu grup obserwatorów w rejonach konfliktów (tzw. „gorących punktach”) na terytorium Wspólnoty Niepodległych Państw, Memoriał gromadzi, weryfikuje i archiwizuje, a następnie publikuje zebrane materiały dowodowe dotyczące naruszenia praw człowieka.
Została przyznana pośmiertnie Andrzejowi Przewoźnikowi (1963-2010). Przyznana pośmiertnie Andrzejowi Przewoźnikowi Nagroda im. Sergio Vieira de Mello jest wyrazem hołdu i uznania dla całokształtu jego działalności, w szczególności – niezłomnego dążenia do przywracania pamięci ofiar zbrodni, bez względu na ich przynależność narodową i religijną. Andrzej Przewoźnik urodził się 13 maja 1963 roku. Ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz studia podyplomowe z dziedziny obronności państwa na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W latach 1981 – 1989 zaangażowany był w działalność NSZZ „Solidarność”. W 1990 roku uzyskał mandat radnego Rady Dzielnicy Zwierzyniec w Krakowie z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W tym samym roku rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie.
Od 1 września 1992 roku pełnił funkcję sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od początku objęcia tej funkcji aktywnie działał na rzecz upamiętnienia ofiar Zbrodni Katyńskiej. Zaangażowany był m.in. w budowę polskich cmentarzy wojennych w Katyniu, Miednoje i Charkowie, budowę cmentarza i pomnika upamiętniającego ofiary zbrodni w Jedwabnem, odbudowę i ponowne uroczyste otwarcie Cmentarza Obrońców Lwowa oraz innych nekropolii mających na celu upamiętnienie Polaków – ofiar totalitaryzmu w latach 1939 - 1956 w kraju i za granicą. Był Wiceprzewodniczącym i Sekretarzem Komisji ds. Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Katyńskiej przy Prezesie Rady Ministrów (1994–1998).
Andrzej Przewoźnik był także Członkiem Rady Muzealnej Państwowego Muzeum KL Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu-Brzezince, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu, wiceprzewodniczącym Rady Muzeum Wojska Polskiego, członkiem Rady Programowej Muzeum Powstania Warszawskiego. W dniu 30 kwietnia 2009 został powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na członka pierwszej kadencji (2009–2013) Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz wybrany na jej sekretarza.
W kręgu zainteresowań historycznych Andrzeja Przewoźnika szczególne miejsce zajmowała historia najnowsza, Armia Krajowa i jej struktury oraz działalność konspiracyjna w latach 1939 - 1945. Był autorem wielu publikacji i artykułów o charakterze naukowym oraz redaktorem naczelnym historycznego czasopisma „Niepodległość”. Wspólnie z prof. dr hab. Adamem Strzemboszem napisał książkę „Generał Nil” o gen. Auguście Emilu Fieldorfie, opublikowaną w 1999 roku. Andrzej Przewoźnik zginął tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem jako członek oficjalnej delegacji władz Rzeczpospolitej Polskiej, która udawała się na obchody upamiętniające 70. rocznicę Zbrodni Katyńskiej. 27 kwietnia został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Na temat uroczystości rozdania nagród, która odbędzie się 7 i 8 października, możecie więcej przeczytać tutaj.
źródło: Stowarzyszenie Willa Decjusza
W skład Kapituły wchodzą:
- Prezydent RP
- Ambasador Federacyjnej Republiki Brazylii
- Ambasador Królestwa Szwecji
- Wysoki Komisarz ONZ ds. Uchodźców
- Przedstawiciele ambasad i konsulatów wspierających działania Stowarzyszenia w zakresie praw człowieka
- Przedstawiciele Instytutu Pamięci Narodowej
- Rzecznik Praw Obywatelskich
- Fundatorzy Nagrody,
- Przedstawiciele Fundacji Kultury Chrześcijańskiej ZNAK
- Stowarzyszenie Willi Decjusza
Po głosowaniu, Kapituła ustaliła laureatów nagród.
Kategoria: Osoby
Nagy El-Khoury - maronita, dyrektor Stowarzyszenia Absolwentów Collegu Notre Dame de Jamhour.
Mohammad al-Nokkari - szejk.
Obaj Laureaci mają duże zasługi na polu zbliżenia i pojednania przedstawicieli różnych odłamów religijnych w Libanie (łącznie 17 grup konfesyjnych – 13 chrześcijańskich i 4 muzułmańskie). Dzięki ich staraniom od 2007 roku w Dzień Zwiastowania NMP (25 marca) odbywają się w Libanie specjalne spotkania chrześcijańsko-muzułmańskie, które stanowią inspirację dla dialogu międzyreligijnego w całym regionie. Honorowymi gośćmi tych spotkań byli dotychczas przedstawiciele sunnitów, szyitów i kościołów wschodnich. Dzień Zwiastowania NMP, wydarzenie opisane zarówno w Biblii, jak i w Koranie, uznany został w 2010 roku za oficjalne chrześcijańsko-muzułmańskie święto w Libanie.
Polski akcent w Libanie
Gościem honorowym uroczystości w dniu 25 marca 2010 roku był Lech Wałęsa, były Prezydent RP. Nagy El-Khoury oraz Mohammad al-Nokkari włożyli duży wysiłek organizacyjny i merytoryczny w przygotowanie tej wizyty oraz promocję polskich doświadczeń jako przykładu pokojowych przemian i wartości duchowych w polityce. Podkreślali, że Polska, dzięki pontyfikatowi Jana Pawła II oraz Solidarności zapewniła sobie stałe miejsce w historii walki o godność i wolność człowieka. Podkreślano, że Prezydent Lech Wałęsa odegrał czołową rolę w tych przemianach, dając jednocześnie dowody swojej postawy chrześcijańskiej i zawierzenia Maryi, która darzona jest wielką czcią także przez muzułmanów.
Chrześcijańsko-muzułmańskie pojednanie
Sukces tegorocznej uroczystości oraz inicjatywy pojednania chrześcijańsko-muzułmańskiego jest niewątpliwą zasługą obu Laureatów, którzy niejednokrotnie musieli stawiać czoła głosom krytyki i sprzeciwu ze strony różnych środowisk religijnych w Libanie. Ich determinacja oraz wizja dialogu zogniskowanego wokół postaci Maryi doprowadziła ostatecznie do poparcia inicjatywy przez najważniejsze władze w państwie, na czele z prezydentem i premierem, który osobiście poinformował Papieża Benedykta XVI o ustanowieniu święta dialogu chrześcijańsko-muzułmańskiego w Libanie. Nagy El-Khoury oraz Mohammad al-Nokkari zabiegają obecnie o rozszerzenie spotkań 25 marca, połączonych ze wspólna modlitwą chrześcijan i muzułmanów, o inne kraje. Zgłosili również ideę zbudowania w Bejrucie chrześcijańsko-Muzułmańskiego Centrum Maryjnego, które stanie się forum wymiany poglądów nt. Kultury maryjnej w świecie muzułmańskim i chrześcijańskim oraz miejscem spotkań i współpracy organizacji pozarządowych, opowiadających się za pokojowym współistnieniem społeczeństw i dialogiem cywilizacji.
Kategoria: Organizacja Pozarządowa
Laureatem jest Stowarzyszenie Memoriał, niezależne międzynarodowe stowarzyszenie dążącym do zachowania pamięci o ofiarach represji stalinowskich, a także późniejszych represji politycznych i naruszania praw człowieka w krajach dawnego ZSRR. Oficjalną działalność Stowarzyszenie rozpoczęło w 1989 r., a inicjatorami powołania Memoriału byli m.in. Andriej Sacharow, Jewgienij Jewtuszenko i Andriej Wozniesienski. Obecnie Memoriał prowadzi działalność dokumentacyjną, archiwizacyjną, badawczo-historyczną, prawną i edukacyjną dotyczącą politycznych uwięzień i zesłań oraz naruszania praw człowieka.
Istotną częścią działalności Memoriału są studia nad polskimi ofiarami represji, w tym ofiarami zbrodni katyńskiej. W tym zakresie działa Komisja Polska Stowarzyszenia Memoriał, której koordynatorem jest Aleksander Gurjanow. Ponadto Memoriał ściśle współpracuje z Ośrodkiem KARTA tworząc od 1992 r. Indeks Represjonowanych, który zawiera kompleksową imienną dokumentację losów obywateli polskich prześladowanych przez władzę sowiecką w latach 1939-1956. Zweryfikowane dane są publikowane w kolejnych tomach zawierających informacje o ofiarach różnych kategorii represji.
Bardzo ważnym obszarem działalności Stowarzyszenia jest monitoring praw człowieka w krajach byłego ZSRR. Przy wsparciu grup obserwatorów w rejonach konfliktów (tzw. „gorących punktach”) na terytorium Wspólnoty Niepodległych Państw, Memoriał gromadzi, weryfikuje i archiwizuje, a następnie publikuje zebrane materiały dowodowe dotyczące naruszenia praw człowieka.
Nagroda Honorowa
Została przyznana pośmiertnie Andrzejowi Przewoźnikowi (1963-2010). Przyznana pośmiertnie Andrzejowi Przewoźnikowi Nagroda im. Sergio Vieira de Mello jest wyrazem hołdu i uznania dla całokształtu jego działalności, w szczególności – niezłomnego dążenia do przywracania pamięci ofiar zbrodni, bez względu na ich przynależność narodową i religijną. Andrzej Przewoźnik urodził się 13 maja 1963 roku. Ukończył historię na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie oraz studia podyplomowe z dziedziny obronności państwa na Wydziale Strategiczno-Obronnym Akademii Obrony Narodowej w Warszawie. W latach 1981 – 1989 zaangażowany był w działalność NSZZ „Solidarność”. W 1990 roku uzyskał mandat radnego Rady Dzielnicy Zwierzyniec w Krakowie z ramienia Komitetu Obywatelskiego. W tym samym roku rozpoczął pracę w Urzędzie Wojewódzkim w Krakowie.
Od 1 września 1992 roku pełnił funkcję sekretarza generalnego Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. Od początku objęcia tej funkcji aktywnie działał na rzecz upamiętnienia ofiar Zbrodni Katyńskiej. Zaangażowany był m.in. w budowę polskich cmentarzy wojennych w Katyniu, Miednoje i Charkowie, budowę cmentarza i pomnika upamiętniającego ofiary zbrodni w Jedwabnem, odbudowę i ponowne uroczyste otwarcie Cmentarza Obrońców Lwowa oraz innych nekropolii mających na celu upamiętnienie Polaków – ofiar totalitaryzmu w latach 1939 - 1956 w kraju i za granicą. Był Wiceprzewodniczącym i Sekretarzem Komisji ds. Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Katyńskiej przy Prezesie Rady Ministrów (1994–1998).
Andrzej Przewoźnik był także Członkiem Rady Muzealnej Państwowego Muzeum KL Auschwitz-Birkenau w Oświęcimiu-Brzezince, Muzeum Niepodległości w Warszawie, Centralnego Muzeum Jeńców Wojennych w Łambinowicach-Opolu, wiceprzewodniczącym Rady Muzeum Wojska Polskiego, członkiem Rady Programowej Muzeum Powstania Warszawskiego. W dniu 30 kwietnia 2009 został powołany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na członka pierwszej kadencji (2009–2013) Rady Muzeum II Wojny Światowej w Gdańsku oraz wybrany na jej sekretarza.
W kręgu zainteresowań historycznych Andrzeja Przewoźnika szczególne miejsce zajmowała historia najnowsza, Armia Krajowa i jej struktury oraz działalność konspiracyjna w latach 1939 - 1945. Był autorem wielu publikacji i artykułów o charakterze naukowym oraz redaktorem naczelnym historycznego czasopisma „Niepodległość”. Wspólnie z prof. dr hab. Adamem Strzemboszem napisał książkę „Generał Nil” o gen. Auguście Emilu Fieldorfie, opublikowaną w 1999 roku. Andrzej Przewoźnik zginął tragicznie 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie samolotu pod Smoleńskiem jako członek oficjalnej delegacji władz Rzeczpospolitej Polskiej, która udawała się na obchody upamiętniające 70. rocznicę Zbrodni Katyńskiej. 27 kwietnia został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
Na temat uroczystości rozdania nagród, która odbędzie się 7 i 8 października, możecie więcej przeczytać tutaj.
źródło: Stowarzyszenie Willa Decjusza
