2 maja – Dzień Flagi Rzeczypospolitej
| 29.04.2010 | Autor: Maciej Gach | [ 0 komentarzy ] |
Flaga Polski
Źródło: wikipedia
Założyciel Lech z bielikiem
Źródło: wikipedia
Godło za króla Przemysła II
Źródło: wikipedia
Polska bandera wojenna
Źródło: wikipedia
Godło Polski - wg wzoru i kolorystyki zgodnych z ustawą
Źródło: wikipedia
- Wybierasz się do Polski?
- Zarezerwuj hotel w Polsce
- Wynajmij samochód w Polsce
- Podobne tematy:
- Europosłowie za „Raportem Witolda” w kanonie lektur
- Europejski Dzień Bohaterów Walki z Totalitaryzmem w 2015?
- Kampania w trosce o czystość rąk
- Polska - inne artykuły:
- Zintegrowany System Kwalifikacji – ZSK
- Chcesz pracować w reklamie? Aplikuj do programu Dentsu Innovation Camp
- Tłumaczenia w biznesie – zlecić agencji czy zatrudnić tłumacza?
Uchwałą Sejmu z 2004 roku w Polsce obchodzony jest Dzień Flagi Polskiej, jako ważny element przypomnienia historii naszych symboli narodowych i tego co oznaczają one obecnie.
Wielu Polaków doskonale wie, jak wygląda flaga Rzeczypospolitej. Niestety nadal znikoma część polskiego społeczeństwa zdaje sobie sprawę z tego, że 2 maja to Dzień Flagi Rzeczypospolitej i w ogóle jakie jest jej znaczenie historyczne. Dlatego warto sobie przypomnieć i uzmysłowić, jak ciekawa jest historia polskiej flagi.
Legenda głosi, że założyciel Lech wybrał na stolicę Gniezno, gdyż w miejscu tym, dostrzegł bielika siedzącego w gnieździe i z stąd między innymi wzięła się nazwa Gniezno. Ale to tylko legenda, gdyż taka wersja historii, nijak ma się do odnalezionych i najdawniejszych wizerunków orłów na polskich ziemiach, choćby ze względu, że były one w tonacji ciemnej
Na przykład posługiwali się nią w XIII wieku książęta piastowscy na Śląsku i na Mazowszu i należy tutaj dodać, że znaki rodowo-dynastyczne nie miały korony. Charakteryzowały je jasny półksiężyc, ryngraf zawieszony na ptasim torsie, z rogami sięgającymi szczytów skrzydeł.
Kolory polskiej flagi wiążą się nierozerwalnie z godłem państwa. Orzeł z koroną na głowie w tarczy, pojawił się po raz pierwszy, jako oficjalne godło państwa polskiego już w 1295 roku za Przemysła II. Znak Orła Białego był odtąd używany prze kolejnych władców. Koronowany orzeł stanowi odpowiednik suwerenności państwa polskiego.
Warto dodać, że w zależności ducha epoki, herb Królestwa Polskiego przechodził najróżniejsze ewolucje wyglądu. Samo przytoczenie całej masy wyglądu godła polskiego byłoby dobrym rozdziałem na książkę, jednak w tym wypadku należy się skupić tylko na ważnych momentach historycznych w wyżej opisywanym temacie.
I tak w XV wieku Piastowskie proste, wręcz surowe orły, zyskały nowe gotyckie kształty. Ich formę można znaleźć na wawelskich nagrobkach Władysława Jagiełły czy Kazimierza Jagiellończyka.
Najbardziej imponującą formę miały w epoce renesansu, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Królowie elekcyjni wprowadzili własne herby rodowe. Unia Polski z Litwą w 1569 roku przyniosła herb wielopolowy, gdzie w czterech częściach miał na przemian umieszczone wizerunki Orła Białego i Pogoni Litewskiej, a na ich przecięciu widniał herb panującego władcy.
Wczasach saskich pojawiły się pierwsze orzełki na oficerskich nakryciach głowy, natomiast na czapkach szeregowych żołnierzy godło pojawiło się dopiero za panowania Stanisława Augusta.
Podczas rozbiorów symbol państwa polskiego, znalazł się w cieniu znaków trzech zaborców i powracał w okresach powstań narodowych.
W czasie Pierwszej Wojny Światowej w Związku strzeleckim i Legionach Piłsudskiego orzeł na czapkach żołnierzy był pozbawiony korony.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, projekt godła, którego twórcą jest profesor Zygmunt Kamiński, został ustanowiony w 1927 roku i przetrwał z pewnymi drobnymi modyfikacjami do dnia dzisiejszego.
Po drugiej wojnie światowej, gdy władzę przejęli w Polsce komuniści, zdecydowali się na usunięciu korony. W grudnia w 1989 roku w czasach transformacji ustrojowej, przywrócono Orłowi Białemu koronę.
Jest najwyższym odznaczeniem w Polsce, a został on ustanowiony przez króla Augusta II w 1705 roku. Początkowo miał formę medalu, później zamieniono go krzyż noszony na błękitnej wstędze. Przyznawany jest za znamienite zasługi zarówno cywilne, jak i wojskowe, położone w czasie pokoju lub wojny, dla chwały i pożytku Rzeczypospolitej.
Jak to już zostało wspomniane, kolory polskiej flagi nierozerwalnie wiążą się z wizerunkiem godła państwa. I tak dzisiaj, widnieje biel orła na pierwszym planie tarczy herbowej, który znajduje się na górze pola, na dole zaś czerwień tła.
W średniowieczu używana była chorągiew z Orłem Białym na czerwonym polu, jednak pierwotną barwą polskiej flagi był karmazyn, jako symbol dostojeństwa czy bogactwa.
Był on wykorzystywany przez bogatych dostojników państwowych i szlachtę.
W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów na sztandarach widniał układ barwa czerwono –biało-czerwony.
Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 roku, podczas pierwszej rocznicy obchodów uchwalenia konstytucji. Natomiast pierwsza regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale przez Sejm Królestwa Polskiego w 1831 roku.
Ustawę o godle i barwach uchwalono 1 sierpnia w 1919 roku, iż stanowi ona, że barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony ułożone w dwóch poziomach, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego.
Z ustawy z 1919 roku nie ma dokładnego stwierdzenia jaki ma być odcień czerwieni. Według ówczesnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, czerwień na fladze narodowej ma odcień karmazynu. W 1927 roku w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej odcień czerwieni zastąpiono na cynaber i kolor ten pozostał, aż do 1980 roku. W ustawie z 31 stycznia 1980 roku zmieniono barwę czerwoną na nieco ciemniejszą.
W Dosłownym znaczeniu kolor na fladze polskiej przypomina bardziej kolor srebrnobiały, czy śnieżnobiały.
Warto także przypomnieć, iż istnieje flaga państwowa z godłem. Ustanowiono ją w 1919 roku, przeznaczając ją dla polskich konsulatów, statków handlowych. A w latach 1928-1938 była tylko banderą handlową. Natomiast od 1938 roku używają ją polskie instytucje za granicą. Po II Wojnie Światowej, banderę rozszerzono do używania na lotniskach cywilnych, portach, polskich samolotach komunikacyjnych, kapitanatach i bosmanatach portów.
Kolor biały symbolizuje czystość, niewinność, prawdę, uczciwość. Warto dodać, iż na Wschodzie kolor biały jest symbolem starszeństwa, wyższości.
Czerwony kolor to przed wszystkim krew, męczeństwo, miłość, rewolucja, walka
Sprawy godła, barw i hymnu RP reguluje ustawa z 31 stycznia 1981 roku. Na mocy zmiany konstytucji w 1989r, a następnie nowelizacji ustawy, weszła ona w życie 22 lutego 1990 roku, godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek Orła Białego ze złotą koroną na głowie zwróconą w prawo, z rozwiniętymi skrzydłami, z dziobem i szponami złotymi, umieszczonymi w czerwonej tarczy.
Każdy ma prawo do używania flagi dla podkreślenia znaczenia uroczystości, świąt, czy innych wydarzeń. W PRL-u na co dzień nie można było wywieszać flagi, jeśli nie było danego święta państwowego.
Pamiętać należy, że flagą Polski jest prostokątny( proporcje 5:8) płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, którymi są kolor biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomach, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego.
Ciekawostką może być to, że identyczne flagi jak Polska mają niemiecki land Turyngia i hiszpańska Kantabaria, oraz Indonezja i Monako.
Najprostszą odpowiedzią jest, że flaga symbolizuje naród, ciągłość historyczną, tradycję, tożsamość. Jednak konkretnie na to pytanie, każdy powinien odpowiedzieć sobie w swoim osobistym zakresie.
Pięknie na temat czym są symbole narodowe mówił Władysław Stasiak - Z całą pewnością nie są w opozycji wobec otwartości i nowoczesności. Symbole polskie wręcz ze swej istoty wykluczają małość, zasklepienie i nienawiść do innych. Wspomagają natomiast budowę zdrowej i odpowiedzialnej wspólnoty, pomagają określić tożsamość. Charakterystyczne jest, że w społeczeństwie tak dynamicznym, aktywnym jak społeczeństwo amerykańskie flaga jest niemal nieodzownym elementem życia codziennego. Barwy narodowe coraz wyraźniej odzyskują swój status we Francji.
Jest bowiem tak, że trudno budować dobrą przyszłość społeczności ludzi, jeśli nie łączy ich poczucie wspólnej tożsamości, ale dzielą kompleksy i zawiść.
(…) Jednak symbole narodowe są ważne nie tylko w chwilach szczególnych i momentach przełomowych. Dobrze jest widzieć nasze flagi na zawodach sportowych(jeśli są szanowane) Dobrze też, gdy nabierzemy nawyku wywieszania flagi przy domu czy podczas spotkań i uroczystości lokalnych nie tylko z okazji wielkiego święta, ale po prostu – z szacunku dla symboli narodowych i tego co wyrażają: wspólnego dorobku i wspólnej nadziei na przyszłość. Jest to przecież prosty, ale i czytelny sygnał, że się z tym identyfikujemy.
Tekst opracowany został na podstawie Godło, barwy, hymn- Symbole narodowe (specjalny dodatek do dziennika Rzeczpospolita)
Legenda godła polskiego
Legenda głosi, że założyciel Lech wybrał na stolicę Gniezno, gdyż w miejscu tym, dostrzegł bielika siedzącego w gnieździe i z stąd między innymi wzięła się nazwa Gniezno. Ale to tylko legenda, gdyż taka wersja historii, nijak ma się do odnalezionych i najdawniejszych wizerunków orłów na polskich ziemiach, choćby ze względu, że były one w tonacji ciemnej
Na przykład posługiwali się nią w XIII wieku książęta piastowscy na Śląsku i na Mazowszu i należy tutaj dodać, że znaki rodowo-dynastyczne nie miały korony. Charakteryzowały je jasny półksiężyc, ryngraf zawieszony na ptasim torsie, z rogami sięgającymi szczytów skrzydeł.
Pierwsze oficjalne pojawienie się godła z białym orłem
Kolory polskiej flagi wiążą się nierozerwalnie z godłem państwa. Orzeł z koroną na głowie w tarczy, pojawił się po raz pierwszy, jako oficjalne godło państwa polskiego już w 1295 roku za Przemysła II. Znak Orła Białego był odtąd używany prze kolejnych władców. Koronowany orzeł stanowi odpowiednik suwerenności państwa polskiego.
Warto dodać, że w zależności ducha epoki, herb Królestwa Polskiego przechodził najróżniejsze ewolucje wyglądu. Samo przytoczenie całej masy wyglądu godła polskiego byłoby dobrym rozdziałem na książkę, jednak w tym wypadku należy się skupić tylko na ważnych momentach historycznych w wyżej opisywanym temacie.
I tak w XV wieku Piastowskie proste, wręcz surowe orły, zyskały nowe gotyckie kształty. Ich formę można znaleźć na wawelskich nagrobkach Władysława Jagiełły czy Kazimierza Jagiellończyka.
Najbardziej imponującą formę miały w epoce renesansu, z szeroko rozpostartymi skrzydłami. Królowie elekcyjni wprowadzili własne herby rodowe. Unia Polski z Litwą w 1569 roku przyniosła herb wielopolowy, gdzie w czterech częściach miał na przemian umieszczone wizerunki Orła Białego i Pogoni Litewskiej, a na ich przecięciu widniał herb panującego władcy.
Wczasach saskich pojawiły się pierwsze orzełki na oficerskich nakryciach głowy, natomiast na czapkach szeregowych żołnierzy godło pojawiło się dopiero za panowania Stanisława Augusta.
Podczas rozbiorów symbol państwa polskiego, znalazł się w cieniu znaków trzech zaborców i powracał w okresach powstań narodowych.
W czasie Pierwszej Wojny Światowej w Związku strzeleckim i Legionach Piłsudskiego orzeł na czapkach żołnierzy był pozbawiony korony.
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku, projekt godła, którego twórcą jest profesor Zygmunt Kamiński, został ustanowiony w 1927 roku i przetrwał z pewnymi drobnymi modyfikacjami do dnia dzisiejszego.
Po drugiej wojnie światowej, gdy władzę przejęli w Polsce komuniści, zdecydowali się na usunięciu korony. W grudnia w 1989 roku w czasach transformacji ustrojowej, przywrócono Orłowi Białemu koronę.
Order Orła Białego
Jest najwyższym odznaczeniem w Polsce, a został on ustanowiony przez króla Augusta II w 1705 roku. Początkowo miał formę medalu, później zamieniono go krzyż noszony na błękitnej wstędze. Przyznawany jest za znamienite zasługi zarówno cywilne, jak i wojskowe, położone w czasie pokoju lub wojny, dla chwały i pożytku Rzeczypospolitej.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej
Jak to już zostało wspomniane, kolory polskiej flagi nierozerwalnie wiążą się z wizerunkiem godła państwa. I tak dzisiaj, widnieje biel orła na pierwszym planie tarczy herbowej, który znajduje się na górze pola, na dole zaś czerwień tła.
W średniowieczu używana była chorągiew z Orłem Białym na czerwonym polu, jednak pierwotną barwą polskiej flagi był karmazyn, jako symbol dostojeństwa czy bogactwa.
Był on wykorzystywany przez bogatych dostojników państwowych i szlachtę.
W czasach Rzeczypospolitej Obojga Narodów na sztandarach widniał układ barwa czerwono –biało-czerwony.
Barwy biała i czerwona zostały uznane za narodowe po raz pierwszy 3 maja 1792 roku, podczas pierwszej rocznicy obchodów uchwalenia konstytucji. Natomiast pierwsza regulacja prawna polskiej flagi została przyjęta w uchwale przez Sejm Królestwa Polskiego w 1831 roku.
Ustawę o godle i barwach uchwalono 1 sierpnia w 1919 roku, iż stanowi ona, że barwami Rzeczypospolitej Polskiej są kolory biały i czerwony ułożone w dwóch poziomach, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego.
Problem z barwą czerwoną
Z ustawy z 1919 roku nie ma dokładnego stwierdzenia jaki ma być odcień czerwieni. Według ówczesnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, czerwień na fladze narodowej ma odcień karmazynu. W 1927 roku w rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej odcień czerwieni zastąpiono na cynaber i kolor ten pozostał, aż do 1980 roku. W ustawie z 31 stycznia 1980 roku zmieniono barwę czerwoną na nieco ciemniejszą.
W Dosłownym znaczeniu kolor na fladze polskiej przypomina bardziej kolor srebrnobiały, czy śnieżnobiały.
Bandera
Warto także przypomnieć, iż istnieje flaga państwowa z godłem. Ustanowiono ją w 1919 roku, przeznaczając ją dla polskich konsulatów, statków handlowych. A w latach 1928-1938 była tylko banderą handlową. Natomiast od 1938 roku używają ją polskie instytucje za granicą. Po II Wojnie Światowej, banderę rozszerzono do używania na lotniskach cywilnych, portach, polskich samolotach komunikacyjnych, kapitanatach i bosmanatach portów.
Co oznaczają barwy biało-czerwone
Kolor biały symbolizuje czystość, niewinność, prawdę, uczciwość. Warto dodać, iż na Wschodzie kolor biały jest symbolem starszeństwa, wyższości.
Czerwony kolor to przed wszystkim krew, męczeństwo, miłość, rewolucja, walka
Reguły prawne dotyczące polskich symboli
Sprawy godła, barw i hymnu RP reguluje ustawa z 31 stycznia 1981 roku. Na mocy zmiany konstytucji w 1989r, a następnie nowelizacji ustawy, weszła ona w życie 22 lutego 1990 roku, godłem Rzeczypospolitej Polskiej jest wizerunek Orła Białego ze złotą koroną na głowie zwróconą w prawo, z rozwiniętymi skrzydłami, z dziobem i szponami złotymi, umieszczonymi w czerwonej tarczy.
Każdy ma prawo do używania flagi dla podkreślenia znaczenia uroczystości, świąt, czy innych wydarzeń. W PRL-u na co dzień nie można było wywieszać flagi, jeśli nie było danego święta państwowego.
Pamiętać należy, że flagą Polski jest prostokątny( proporcje 5:8) płat tkaniny o barwach Rzeczypospolitej Polskiej, którymi są kolor biały i czerwony, ułożone w dwóch poziomach, równoległych pasach tej samej szerokości, z których górny jest koloru białego, a dolny koloru czerwonego.
Ciekawostką może być to, że identyczne flagi jak Polska mają niemiecki land Turyngia i hiszpańska Kantabaria, oraz Indonezja i Monako.
Co symbolizuje flaga
Najprostszą odpowiedzią jest, że flaga symbolizuje naród, ciągłość historyczną, tradycję, tożsamość. Jednak konkretnie na to pytanie, każdy powinien odpowiedzieć sobie w swoim osobistym zakresie.
Pięknie na temat czym są symbole narodowe mówił Władysław Stasiak - Z całą pewnością nie są w opozycji wobec otwartości i nowoczesności. Symbole polskie wręcz ze swej istoty wykluczają małość, zasklepienie i nienawiść do innych. Wspomagają natomiast budowę zdrowej i odpowiedzialnej wspólnoty, pomagają określić tożsamość. Charakterystyczne jest, że w społeczeństwie tak dynamicznym, aktywnym jak społeczeństwo amerykańskie flaga jest niemal nieodzownym elementem życia codziennego. Barwy narodowe coraz wyraźniej odzyskują swój status we Francji.
Jest bowiem tak, że trudno budować dobrą przyszłość społeczności ludzi, jeśli nie łączy ich poczucie wspólnej tożsamości, ale dzielą kompleksy i zawiść.
(…) Jednak symbole narodowe są ważne nie tylko w chwilach szczególnych i momentach przełomowych. Dobrze jest widzieć nasze flagi na zawodach sportowych(jeśli są szanowane) Dobrze też, gdy nabierzemy nawyku wywieszania flagi przy domu czy podczas spotkań i uroczystości lokalnych nie tylko z okazji wielkiego święta, ale po prostu – z szacunku dla symboli narodowych i tego co wyrażają: wspólnego dorobku i wspólnej nadziei na przyszłość. Jest to przecież prosty, ale i czytelny sygnał, że się z tym identyfikujemy.
Tekst opracowany został na podstawie Godło, barwy, hymn- Symbole narodowe (specjalny dodatek do dziennika Rzeczpospolita)
