Plan Marshalla - pierwszy krok do UE
| 10.11.2009 | Autor: Stanisław Stanowski | [ 0 komentarzy ] |
Plan Marshalla nazwa użyta przy wprowadzaniu w życie pochodzi od nazwiska George'a Marshalla, sekretarza stanu USA
Źródło: Wikipedia
- Chcesz pozyskać fundusze unijne?
- Złóż zapytanie ofertowe! >>
- Podobne tematy:
- Miłość zamknięta w krążku – krótka historia obrączki
- Ukraina na pograniczu – z dziejów niedookreślonej tożsamości narodowej
- Znamy wyniki naboru stypendystów XI edycji programu Thesaurus Poloniae
- Unia Europejska - inne artykuły:
- Wydatki na reklamę w Polsce i w innych krajach europejskich
- Komisja zaleca przedłużenie tymczasowych kontroli na granicach wewnętrznych
- Czwarta edycja Konkursu Lingwistycznego „Tłumacze na start”
Rok 2009 to dla naszych zachodnich sąsiadów okres ważnych rocznic: 70 rocznica wybuchu II wojny światowej, 60. powstania Republiki Federalnej Niemiec oraz 60. przystąpienia Niemiec do planu Marshalla.
Plan Marshalla
Plan Marshalla, czyli Program Odbudowy Europy pozwolił zachodniej części naszego kontynentu nie tylko podnieść się po najstraszniejszym konflikcie w dziejach świata, ale też uczynić z państw, które otrzymały pomoc obszar dobrobytu.
Ironią losu można nazwać fakt, iż z amerykańskiego wsparcia skorzystały m.in. Niemcy, które rozpoczęły, doprowadziły do nieznanych wcześniej zniszczeń, a następnie przegrały wojnę, bezwarunkowo kapitulując. Mimo to historia okazała się dla nich o wiele łaskawsza, w przeciwieństwie na przykład do ówczesnej Czechosłowacji i Polski - pierwszych ofiar wojny, które - ponoć z rozkazu samego Stalina – nie mogły korzystać z pomocy.
Pomoc od USA
Łącznie do programu przystąpiło 16 państw, otrzymując od USA przeszło 14 mld dolarów. W przeliczeniu na obecną wartość dolara pomoc odpowiada kwocie dziesięciokrotnie wyższej. Do najhojniej obdarowanych należały: Wielka Brytania 3297 mln $, Francja 2296 mln $ i RFN 1948 mln $.
Udział w programie wpłynął nie tylko na poprawę sytuacji gospodarczej i społecznej. Miał także olbrzymie znaczenie polityczne, o wciąż aktualnych konsekwencjach.
USA udzielając pomocy, postawiły warunek, by państwa Europy opracowały wspólny program odbudowy i rozwoju gospodarek, a także zasady podziału kredytów. Takie żądanie pojawiło się już 5 czerwca 1947 w deklaracji Sekretarza Stanu USA George’a Marshalla. W odpowiedzi 16 kwietnia 1948 r. powstała Organizacja Europejskiej Współpracy Gospodarczej (Organisation for European Economic Co-operation), będąca zbiorowym partnerem Stanów Zjednoczonych przy realizacji Planu Marshalla.
Organizacja Europejskiej Współpracy Gospodarczej
Za główne zadanie OEEC uznano stworzenie programu odbudowy i rozwoju współpracy gospodarczej państw członkowskich oraz podziału pomocy amerykańskiej, a także wypracowanie forum rokowań i konsultacji ze Stanami Zjednoczonymi w sprawach dotyczących Europy.
OEEC była zatem pierwszym zwiastunem wszechstronnej współpracy gospodarczej w Europie, uruchomiła pewne procesy instytucjonalne i niejako utorowała drogę do powstania późniejszych Wspólnot Europejskich, mimo iż nie stała się bezpośrednim zalążkiem tworzonych później instytucji o charakterze ponadnarodowym. – uważa dr Paweł Bagiński, współtwórca polskiego systemu pomocy rozwojowej.
Obustronna korzyść
Przy okazji warto pamiętać, że amerykańskie wsparcie opłaciło się także USA. Słabość europejskiej gospodarki pogłębiałaby nadmiernie dodatni bilans handlowy ze Stanami. W dalszej perspektywie Europy nie stać byłoby na import towarów zza Atlantyku. W konsekwencji kryzys nadprodukcji w USA, w krótkim czasie doprowadziłby do recesji także amerykańską gospodarkę. Stany Zjednoczone pomogły więc odbudować się Europie, by stała się równorzędnym partnerem handlowym. Nie bez znaczenia jest także, iż wzrost zamożności społeczeństw zachodniej Europy powstrzymał rozwój ruchu komunistycznego i wpływów ZSRR.
